Familie toernooiverslag 17/18; The Great Wall
8-7-2018
Dear folks,
De naam en het idee, afgeleid van het plan van Trump: "We’ll build a wall and let Mexico pay for it”, waren dan wel snel uitgevogeld, de uitvoering ervan niet. Het initiatief onder de trainers was dan ook wel te vergelijken met spelers die na een training de spullen moeten opruimen. Dat het gaat gebeuren is net als kastelen in de lucht bouwen; een illusie. ‘s Ochtends vroeg kwamen wij bij elkander om prachtige bakstenen te spuiten op onze geweldige shirts in de kleedkamer van Dames 1, ook wel het huishouden van Jan Steen genoemd; een hele slordige boel.
De opstelling en tactiek was wel doordacht maar was wel op zand gebouwd door de onervarenheid van ons als team samen. Jurriaans tactiek met een verdedigend vierkantje was uitermate geniaal en de tegenstanders bevonden zich al snel tussen de vier muren en liepen daar met hun hoofd tegen de muur. De muur liep al snel op rolletjes maar Keulen en Aken zijn niet in één dag gebouwd en de eerste wedstrijd was ondanks een ruime zege geen zegen voor succes in de rest van het toernooitje. Door de goede team*building* activiteiten in het afgelopen seizoen wisten we na de eerste pot al op wie we wat konden bouwen. De muur stond als een huis en de fanatieke oppositie stond met de rug tegen onze muur maar probeerde ijverig het veld te behouden. De tegenstanders vielen van positieve verbazing stil en werden al snel muurbloempjes en zo werd ook de tweede wedstrijd met een duidelijk overwicht binnengesleept. We waren allemaal in onze bouw en iedereen van alle generaties droeg zijn steentje bij. Ondanks de vreselijk goed verzorgde voorzieningen op de club werd er steen en been geklaagd over de hitte en er werd voorgesteld een hele hoge muur te bouwen om de zon te weren maar dat was net als met de kop door de muur willen ondenkbaar. Ook de derde pot werd naar onze hand gezet wegens pure vakmanschap. We voegden woord bij daad en alle scheuren en voegen werden constant dicht gemetseld.
De populariteit van het team groeide beduidend onder de super vrijwilligers achter de wedstrijdtafel die "The Great, Great, Great Wall” meerdere malen noemde in elke omroep. De muur moest het in de laatste poulewedstrijd op gaan nemen tegen de grootste concurrent uit de poule. We hadden het team, dat overigens overspoeld werd door kinderen van Phoe-niks en Schaerweijde, zwaar overschat en noemde hun een potentiële winnaar. Maar we moesten het kastje bij de muur laten staan en dus niet gaan overdrijven. De winst werd al rap veilig achter de muur gespeeld door naar vier minuten 2-0 voor te staan. We hadden een hart van steen en speelden zonder enige vorm van medelijd door met als resultaat een finaleplek.
Na twee uurtjes de tijd te hebben gedooid met liters bier, begon de finale dan tegen de "Supreme” JB1 van Shinty. Onze eer moest dus behouden worden als trainers en coaches. Na nog geen drie minuten zonk de hoop al als een baksteen in het waterveld; 0-1 achter. Vrij snel daarna volgde de 1-1 waarop dat 20 minuten lang zo bleef en The Great Wall zich niet tweemaal aan dezelfde steen stootte door tegendoelpunten keer op keer te voorkomen. Afgelopen en de golden goal moest de beslissing maken. De gestage drup holt de steen en al na 30 seconden kwam de nieuw toegepaste tactiek, scoopen over de muur heen, na wat ongelukkigheden aan de kant van de B1 aan bij onze hangende spits en werd de 2-1 ingetikt door de enige echte Bob The Builder; wie anders. Winnaars! The Great Wall heeft zich keurig staande gehouden tegen alle Mexicanen.
Daarna was de prijsuitreiking. Aanvoerder Jeroen nam beker in ontvangst en zijn naam werd daarbij omgebouwd tot Jeroen Bekerhuis; hij bedankte keurig zijn broer die we zojuist hadden overwonnen in de finale. Toen volgde het heerlijke avondeten in combinatie met wat Sol want wij hebben deze dag niet met ons laten Sollen!
It was great, it was so, so great. This was the greatest edition ever folks, believe me, ever!
Yours Faithfully,
D.J. trump
Deel op:
